قدم های نرسیده

از چند روز پیش که دل هوایی من هوای حرمت به سرش زده و بیقرارته ...

 آرزو کردم جای مسافر خسته ای بودم که به شوق وصالت پرکشید

و امروز با بدرقه خادمای حرمت در آغوش خاک آرام گرفت .

گرچه هیچوقت قدم هاش به آستانت نرسید و چشماش به بارگاه عشق ات روشن نشد؛

 اما چه سعادتی بالاتر از این که امشب که شب شهادت توست

و

تو میزبان قدم های به ظاهر نرسیده ولی به وصال رسیده هستی ...

+ قول دادی به همه پس به خدا می آیی

هر که یک بار بیاید تو سه جا می آیی